ویکیای شیعه
Advertisement

دعای عهد یکی از دعاهای شیعیان دوازده‌امامی است. در مفاتیح الجنان نقل شده‌است که هر کس چهل صبح این دعا را بخواند از انصار امام زمان که همکنون غائب است خواهد بود؛ و اگر پیش از ظهور بمیرد، خداوند او را از قبرش بیرون آورد(رجعت می‌کند) تا به خدمت وی درآید.

نکته قابل ذکر اینکه دعای دیدار با قائم تا حدودی تلخیص یافتهٔ دعای عهد است.

متن دعا[]

بسم الله الرحمن الرحيم

اَللّهُمَّ رَبَّ الْنُّورِ العَظيمِ وَرَبَّ الكُرْسِيّ الرَّفِيعِ وَرَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ومُنْزِلَ التَّوْريةِ وَالْأنْجِيلِ وَالزَّبُورِ وَرَبَّ الظِّلِّ وَالْحَروُرِ وَمُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظيمِ وَرَبَّ الْمَلائِكَةِ الْمُقَرَّبِينَ وَالْأنْبياءِ وَالْمُرْسَلِينَ اَللّهُمَّ إِنّي اسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَبِنُورِ وَجْهِكَ الْمُنِيرِ وَمُلْكِكَ الْقَديمِ ياحَيُّ ياقَيُّومُ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي اَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَالْأرضُونَ وَبِإسْمِكَ الَّذي يَصْلَحُ بِهِ الأَوّلوُنَ والآخِروُنَ ياحَيّاً قَبْلَ كُلَّ حَيٍّ وَيا حَيّاً بَعْدَ كُلِّ حَيٍّ وَياحيّاً حينَ لاحَيَّ يامُحْيِيَ الْمَوْتى وَمُميتَ الْأَحياءِ ياحَيُّ لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ اَللّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانا اَلإمامَ الهادِيَ الْمَهْدِيَّ الْقائِمَ بِأمْرِكَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِهِ الطّاهِريِنَ عَنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِناتِ في مَشارقِ الْأرْضِ وَمَغارِبها سَهْلِها وَجَبَلِها وَبَرِّها وَبَحْرِها وَعَنّي وَعَنْ وَالِدَيَّ مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللّهِ وَمِدادَ كَلِماتِهِ وَما اَحْصاهُ عِلْمُهُ وَأَحاطَ بِهِ كِتابُهُ اَللّهُمَّ إنّي اُجَدِّدُ لَهُ في صَبِيحَةِ يَوْمي هذا وَما عِشْتُ مِنْ اَيّامي عَهْداً وَعقْداً وَبَيْعةً لَهُ في عُنُقي لا اَحُولُ عَنْها وَلا أَزُولُ أبَداً اَللّهُمَّ اجْعَلْني مِنْ اَنصارِهِ وَاَعْوانِهِ وَالذَّابّينَ عَنْهُ وَالْمُسارِعينَ إِلَيْهِ في قَضاءِ حَوائِجِهِ والْمُمْتَثِلينَ لأوامِرِهِ وَالْمُحامِينَ عَنْهُ وَالسّابِقينَ اِلى إِرادَتِهِ وَالْمُسْتَشْهَدينَ بَيْنَ يَدَيْهِ اللّهُمَّ إنْ حالَ بَيْني وبَيْنَهُ الْمَوْتُ الَّذي جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِكَ حَتْماً مَقْضِيّاً فَأَخْرِجْني مِنْ قَبْري مُؤْتَزِراً كَفَني شاهِراً سَيْفي مُجَرِّداً قَناتي مُلَبِّياً دَعْوَةَ الدّاعي في الْحاضِرِ وَالْبادي اَللّهُمَّ اَرِنِي الطَّلْعَةَ الرَّشيدَةَ والْغُرَّةَ الْحَمِيدَةَ واكْحُلْ ناظِري بِنظْرَةٍ مِنّي إلَيهِ وَعَجِّلْ فَرَجَهُ وَسَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَاَوُسِعْ مَنْهَجهُ وَاسْلُكْ بي مَحَجَّتَهُ وَاَنْفِذْ اَمْرَهُ وَاشْدُدْ اَزْرَهُ واعْمُرِ اللّهُمَّ بهِ بِلادَكَ وَاَحْي بِهِ عبادَكَ فَإنَّكَ قُلْتَ وَقَوْلُكَ الْحَقُّ ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَيْدِي النّاسِ فَاظْهِرِ اللّهُمَّ لَنا وَلِيَّكَ وَاَبْنَ بِنْتِ نَبِيِّكَ الْمُسَمّى بِاسْمِ رَسْولِكَ صَلّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلّمَ حَتّى لايَظْفَرَ بِشْي‏ءٍ مِنَ الْباطِلِ إِلاّ مَزَّقَهُ وَيُحِقَّ الْحَقَّ ويُحَقّقَهُ وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلوُمِ عِبادِكَ وَنَاصِراً لِمَنْ لايَجِدُ لَهُ ناصِراً غَيْركَ وَمُجدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ أَحْكامِ كِتابِكَ وَمُشَيّداً لِما وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دِينِكَ وَسُنَنِ نَبِيّكَ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ مِمِّنْ حَصَّنْتَهُ مِنْ بَأْسِ الْمُعْتَدينَ اَللّهُمَّ وَسُرَّ نَبِيّك مُحَمَّداً صَلّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ بِرُؤْيَتِهِ وَمَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ وَارْحَمِ اسْتِكانَتَنا بَعْدَهُ الَلّهُمَّ اكْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هِذهِ الْاُمَّةِ بِحُضُورِهِ وَعجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعيداً وَنَراهُ قريباً بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمين. العجل العجل يا مولاي يا صاحب‌الزمان العجل العجل يا مولاي يا صاحب‌الزمان العجل العجل يا مولاي يا صاحب‌الزمان

ترجمه دعا[]

به نام خدای بخشنده مهربان

ای خداوند! نیازم را به درگاه تو می آورم، به سیمای بزرگوارت، و به روشنایی آن سیمای نور افشانت، و به فرمانروائی دیرینه‌ات،ای همیشه زنده، ای صاحب اختیار همه چیز، به نامی که آسمان‌ها و زمین‌ها به آن تابش دارند، و به آن نامی که آغازها و انجم‌ها به آن سامان می‌گیرد،ای زندهٔ پیش از هر زنده! ای زندهٔ پس از هر زنده! ای زنده، در آن حال که هیچ زنده‌ای نبود!ای حیات بخش مردگان! و ای آن که زنده‌ها را می‌میرانی! ای همیشه زنده! هیچ الاهی جز تو نیست.ای خداوند! برسان به مولای ما،امام راهنمای راه یافته آن به پاخاسته امر تو (که درودهایت بر او و بر نیاکان پاک او باد) از سوی تمامی ایمان آورندگان در کوه و دشت در سرزمین‌های شرقی، و نواحی غربی آن، از جانب من و پدر و مادرم، درودهائی همسنگ با عرش خدا، برابر با مرکب کلمات او، آن‌چه که تنها خدا می‌شماردش و کتاب او آن را در بر می‌گیرد. ای خداوند! صبح امروز و هر روز که زنده‌ باشم، با ولیّ تو، مهدی، پیمان دوباره می بندم، قرار، تعهد و بیعت او همچنان بر گردن من‌ است و از آن باز نمی‌گردم، این میثاق تغییر نخواهد‌یافت، و تا باد نابودی نگیرد، هرگز! ای خدای من! مرا یار و یاور او قرارده، و پشتیبان مولی، در شمار فدائیان سوی او، برای روای نیاز او شتابانم کن، می‌خواهم، فرمانش، فرمانبر، حامی بی چون او، سوی اراده‌اش مشتاق، پیش‌تر از همه باشم، پیش روی او شهیدم کن، ای خداوند! اگر آن مرگ قطعی و حتمی ، برای بندگان میان او و من فاصله شد، از قبر بیرونم آر، کفن پوشیده‌باشم، لبیک گویان، به ندای آن دعوتگر بزرگ، هر جا باشم، صحرا یا شهر، ای خدای من، آن فروزان رعنا قامت، آن نورانی بسیار ستوده را بنمایانم، به نیم نگاه من به او، دیده‌ام را سرمه کش، فرج او نزدیک، خروجش آسان، و برنامه‌اش، فراگیر گردان، و مرا پویندهٔ راه راست او قرار ده، فرمانش نافذ، پشت او را نیرومند، سرزمین‌هایت، به او آبادان، و بندگان خود را با او جانی دوباره بخش، ای خدای من! زیرا تو گفته بودی:(و تو حق می گوئی) "به سبب دست‌آورد مردم، در تری و خشکی، تباهی پدیدار شده‌است". پس، حال که چنین است، ولی خودت را، برای ما، هویدا ساز، همو که فرزند دخت پیامبر توست، و هم نام رسول توست، تا بر تمامی باطل پیروز شود، آن را در هم کوبد و نابود سازد، حق را احقاق، و آن را تحقق بخشد.ای خدای من! او را برای بندگان مظلوم، پناه، و برای آن که جز تو یاوری ندارد، یاور، و برای همه احکام تعطیل شده کتابت، مجدد، (تجدید کننده) و برای تمامی نشانه‌های دین و سنت رسولت، برافرازنده، قرار ده، ای خدای من! او را در زمره ی کسانی قرار ده، که تو آنان را از سختی تجاوزکاران در امان داشته‌ای، خداوندا! با دیدار او، پیامبر خود، (درود تو بر او و خاندان او باد) و همهٔ پیروان دعوت محمدی را مسرور گردان، و در نبود او بر پریشان حالی ما رحم کن، رحم، ای خدای من! مهربان ترین مهربانان! به مهربانی‌ات، با آمدنش، این اندوه انباشته را، از این امت بزدای، و برای ما، در ظهور او، شتاب کن، آنان این ظهور را بعید می دانند، و ما آن را نزدیک می‌بینیم. شتاب کن، شتاب کن. ای صاحب زمان! شتاب کن، شتاب کن. ای صاحب زمان! شتاب کن، شتاب کن،ای صاحب زمان!

پانویس[]

منبع[]

  • مفاتیح الجنان، باب سوّم
Advertisement