ویکیای شیعه
Register
Advertisement
Dhulfiqar

شکل احتمالی ذولفقار

ذوالفَقار نام شمشیر علی ابن ابوطالب بوده‌است. ذوالفقار از آن یکی از مشرکان به نام منبه بن الحجاج بوده‌است. علی بن ابی طالب در جنگ بدر او را کشت و شمشیر او (ذوالفقار) را به پیامبر اسلام داد. سال بعد در جنگ احد، وقتی از شدت جنگ شمشیر علی شکست، از پیامبر شمشیر خواست، او ذوالفقار را در گرماگرم پیکار احد به امام علی داد و او شجاعانه از پیامبر دفاع کرد و دشمن را عقب راند. در این هنگام ندایی شنیده شد که می‌گفت: «لا فتی الا علیّ لا سیف الاّ ذوالفقار». پیامبر گفت: «این صدای جبرئیل است».

شیعیان عقیده دارند که این شمشیر نزد امامان معصوم است، و نشانه‌ای از امامت ایشان به شمار می‌رود. این شمشیر، اکنون نزد امام دوازدم شیعیان، مهدی موعود است و او به هنگام قیام، این شمشیر را به همراه خواهد داشت.

علت نامگذاری[]

برخی آن را شمشیری دو شاخه دانسته و برخی دیگر اعتقاد دارند که شمشیری بوده که هر دو لبهٔ آن بُرنده بوده است، اما معنی لغوی آن چیز دیگری است. «ذوالفقار»؛ یعنی چیزی که دارای مهره‏ها و شیارها و حفره‏ها است. «فقار» جمع فَقره (مهره‏های کمر) و «فُقره» (شیارها و حفره‏ها) است.


پانویس[]

Advertisement